Wstąpiła na smocze ziemie, krytycznym wzrokiem omiotła całe to miejsce. Teren wyglądał jak po ogromnym kataklizmie, który wszystko zniszczył. Jedynie co wyróżniało się wśród zarośniętych trawą skał, był średniej wielkości strumień. Stanęła na krawędzi jednej z pękniętych płyt i przeskoczyła nad przepaścią, których było tu pełno. Położyła się przy wodzie i przez chwilę patrzyła na płynący szybko nurt.
'Zajęcie' przerwał jej cichy, smoczy ryk. Uniosła łeb i spojrzała w niebo - wysoko, na wysokości chmur latał jeden z gadów, których było tu jeszcze więcej niż szczelin między płytami.
Po chwili bestia odleciała, prawdopodobnie nawet nie zauważyła lodowej lwicy w dole. Yvette ziewnęła, oparła łeb na łapach, a po chwili zamknęła oczy, aczkolwiek zachowała czujność.

Usłyszała czyjeś kroki, chwilę później poczuła na sobie czyjeś spojrzenie.
Jej przeszywający, lodowy wzrok spoczął na białej tygrysicy, już na pierwszy rzut oka było widać, iż tamta była młoda i zapewne niedoświadczona. Koniuszek jej ogona zadrżał, jak gdyby przed atakiem lecz po chwili Yve straciła zainteresowanie obcą.
- Będziesz wgapiać się we mnie w ciszy, niczym to bezrozumne ciele, czy odezwiesz się kiedyś? - zapytała z nutką znużenia w głosie.

Wkroczyła niepewnie na ogromne płyty tektoniczne będące domem smoków. Przeskakiwała nad głębokimi czeluściami z niespotykaną zgrabnością, jednakże po chwili straciła zainteresowanie czymkolwiek, gdyż wyczuła znajomy zapach, oraz... dziwny odór. Lekko unosząc szczupłą, drobną sylwetkę w powietrzu mijała kolejne przeszkody, po czym na horyzoncie dostrzegła znajomą osobistość, której barwy futra kojarzyły się jedynie z lodem i mrozem, zaś nieopodal zwykłą tygrysicę, będącą albinosem.
Usiadła na jednej ze skał i omiotła wzrokiem okolicę... rzekę, wodospad, towarzyszki, niebo, po czym się odezwała.
- Witaj, Yve, Ty również, przypadkowa, pasiasta istoto. - jej melancholijny wzrok otaksował ową tygrysicę od góry do dołu, po czym powróciła do lwicy. - Czemuż to nie dostałam zaproszenia na tak zacną biesiadę? Towarzystwo też arystokratyczne, zaś Ty, Yvette, nie zasługujesz na uwagę, jesteś nędznikiem, gorszym, niż ta nadworna larwa, która właściwie nadaje się jedynie do mycia kafli. - parsknęła tonem pełnym ironii, oraz drażliwości, jednakże pysk nie ujawniał żadnych uczuć. Wychyliła łeb do przodu czekając na odpowiedź.

- Uważaj skarbie, jeszcze się udławisz przez przypadek. - Skomentowała żałosne prychnięcie tygrysicy. Próba zgrywania odważnej i złośliwej była jedynie przejawem czystej głupoty, zwłaszcza, iż ona była od niej o wiele potężniejsza, mogła załatwić ją jednym ruchem, ale po cóż się wysilić? Wtem w zasięgu wzroku pojawiła się Yamatai.
- O, Yam, nie spodziewałam się Ciebie tutaj spotkać. Po co się wysilasz, ta tępa zebra i tak Ci nie odpowie. Oczywiście, pani, jest dokładnie tak jak mówisz. - Mruknęła sarkastycznie, po czym jej wzrok spoczął na kolejnym kotowatym. Był on trochę podobnie do niej samej, aczkolwiek ona była oczywiście od niego o wiele wspanialsza i to pod każdym względem. Sierść samca była pospolita, biało-błękitna, a jej zaś miała wiele odcieni lodowego błękitu i szarości, które układały się w harmonijny sposób.
- Popatrz, kolejny niemy gość nas zaszczycił.

Zbliżył się na tyle blisko, by wyraźnie widzieć, kogo ma przed sobą. Najpierw jego uwagę przykuła biała tygrysica, nie wyróżniająca się pod względem kolorów sierści od innych kotowatych. Drugą w kolejności była posiadająca dość charakterystyczne rogi. A na końcu.. Lwica o ciemnoniebieskim futrze. Jej oczy i ta chłodna aura, która ją otaczała.. bez żadnych wątpliwości należała do jednego ze stad, z regionów podróżnika. Wydawało mu się nawet przez chwilę, że skądś ją znał, lecz jego pamięć nie przywoływała żadnych obrazów czy wspomnień, tylko przeczucia. Zbliżył się powolnym krokiem, stanął, skłonił się lekko każdej obecnej i zatrzymał swoje oczy.. a raczej blade, trochę ''lodowe'' płomienie, które pełniły rolę oczu, na ciemnoniebieskiej istocie. Wzbudziła jego zainteresowanie nieco bardziej..
- Witam Was. - Przemówił.. jego, niczym echo najgłębszych otchłani lodowcowych, głos, rozbrzmiał po okolicy. Usiadł spokojnie obok białej tygrysicy, naprzeciw dwóm pozostałym kocicom.

- Witaj - Powiedziała po kilku sekundach. W przeciwieństwie do większości jej głos nie wyróżniał się niczym, brzmiał normalnie. Poza przywitaniem ignorowała całą resztę, nie zwracała uwagi na samca, który cały czas się w nią wgapiał.
Kątem oka widziała tylko jego błękitne oczy, "lodowe płomyki", co było dosyć dziwnym kontrastem, ale nie komentowała tego. Ponownie ułożyła łeb na łapach, ogon uderzył o taflę zimnej wody i przymknęła ślepia, kompletnie ignorując Przywódce Srebrnych. Niech się wpatruję, niech się zastanawia skąd ją zna.

Podniosła kącik pyszczka w nieznacznym uśmiechu, który jedynie dodał jej enigmatyczności. Spojrzała kątem oka na Yvette.
- Moja droga, najlepsza przyjaciółko, jak widzę wlepianie wzroku w Twój majestat jest drażniące, czyż nie? - zapytała podnosząc lekko łeb, po czym dodała w stronę samca. - Rozumiem, iż tak wspaniała wojowniczka może Ci się podobać, ale bez przesady. - parsknęła patrząc na przywódcę szponu z niemałym rozbawieniem. - Nie zmierzamy nigdzie, jedynie odpoczywamy w tych zacnych progach, zalotniku, dodatkowo nie musisz aż tak słodzić. - wymamrotała, odeszła nieco dalej i przycupnęła przy skale wlepiając w całą gromadkę smętny wzrok. - Moja najwspanialsza, masz wolną rękę, jeżeli coś Cię denerwuje masz pełne prawo temu zapobiec i czuć się komfortowo. - uśmiechnęła się doń ciepło, jednakże po chwili ponownie powrócił melancholijny wyraz. Oblizała wąsy, zaś ogonem otuliła łapy.